Kun je verre reizen maken zonder je stad te verlaten? Het was een vraag die in mij opkwam toen ik boodschappen deed in de toko. Om mij heen hoorde ik onverstaanbare Kantonese klanken van de winkelmedewerkers. Het waren stadgenoten, buurtgenoten zelfs. In hun kleine gebiedje ervoer ik die prettige afstand die je kan voelen als je op reis bent. Andere geuren. Even niet verstaan wat er gezegd wordt. Geen reclameborden kunnen lezen. Ik nam regelmatig potjes en zakjes mee waarvan ik het etiket niet kon ontcijferen om het gevoel vast te houden.
De potjesverzameling breidde zich al snel uit. Bij het openen van mijn keukenkastjes kwam de geur van de toko je tegemoet. De hobby begon pas echt uit de hand te lopen toen ik een Aziatische vriend kreeg met wie ik wekelijks restaurants uitprobeerde. Op een dag zeiden we tegen elkaar: ‘Hoe handig zou het zijn om een plattegrond van Amsterdam te maken met alle goede Aziatische restaurants en toko’s erop?’ En zo ontstond het idee voor deze website, ergens in 2016. De website moest een interactieve plattegrond worden. Oh ja, en daarnaast wil ik oude recepten van Indische oma’tjes verzamelen om ze te redden van de eeuwige vergetelheid.
Inmiddels is er een hoop gebeurd, zowel in mijn eigen leven als “op het internet”. Ik ben moeder geworden en verhuisd naar buiten de stad. Google Maps heeft de afgelopen jaren hard aan de weg getimmerd om recensies van plekken bij iedereen te ontfutselen, waardoor de meerwaarde van het uitwerken van een plattegrond veel minder werd. Ook de foodblogs en foodies hebben aan populariteit gewonnen. Ik moest mijn website een nieuwe, unieke plek geven in de blogosfeer.
Op Aziatisch Amsterdam zul je geen plattegrond met alle Aziatische restaurants tegenkomen. Dat was, achteraf gezien, sowieso al onbegonnen werk. Vooral de plekken die ik waardeer, prijs ik aan en daar probeer ik het bij te laten. Ik ben geen expert, geen chef-kok en mijn restaurantbudget kent zijn beperkingen. Verder ben ik niet erg objectief in die zin dat mijn aandacht vaak uitgaat naar kleine ondernemers, meer dan naar restaurant-ketens. Oh, en ik heb een obsessie voor RAMEN 😀
Wat de recepten betreft wil ik graag de Aziatische klassiekers thuis namaken. Ik probeer te leren van professionals en goede thuiskoks (lees: de Indische oma’tjes). Ik haal mijn inspiratie vaak van blogs en youtube kanalen, om ze vervolgens te verbeteren of aan te passen naar de Nederlandse markt/smaak. Ondanks dat Aziatisch eten erg hip is momenteel, probeer ik wat verder te gaan dan mensen aanzetten om salades en smoothies te maken van exotische superfoods. Dit blog is dan ook een thuishaven voor iedereen die meer wil weten over ‘echt koken’, achtergronden en technieken, want ik ga graag de diepte in. Ook vind ik het leuk om met duurzaamheid bezig te zijn. Soms heeft een overgevlogen exportproduct een lokaal broertje of zusje als alternatief. Als moeder let ik ook op de kindvriendelijkheid van de gerechten en hoe je iets voor een grote groep kunt maken.
Wil je dit initiatief in de lucht houden, maak dan gebruik van de advertentielinks wanneer je Aziatische boodschappen wilt doen, of iets gerelateerd op internet wilt bestellen.
Verder hoop ik dat je zult genieten van de artikelen op dit blog!
Was getekend,
Anouk van Doornen
