Als je naam wordt vereeuwigd in de literatuur, dan heb je het goed gedaan als restaurant.
Ik verwijs natuurlijk naar De oesters van Nam Kee. Gestoomde oesters met zwarte bonen, een lente-uitje en flintertjes rode spaanse peper. Dat is wat ik kon ontleden. En waarschijnlijk een berg kokservaring, want ik kon het thuis toch niet helemaal evenaren.
Nam Kee is een goed geoliede machine die op vele toeristische lijstjes te vinden is. Onlangs is het basic interieur met de witte tegeltjes vervangen door een wat sjiekere uitstraling. Dit maakt het restaurant wel erg donker. Het eten wordt in rap tempo opgediend. Een aantal gerechten kan ik zeker aanraden: de 125 en de 43. Ok sorry. De met visgehakt gevulde tofu, aubergine en paprika in zwarte bonen-oestersaus. Daarnaast is de zout-en-peper-kip ook heerlijk, droog krokant en een beetje pittig. Kijk naar de foto’s en begin maar vast met watertanden. Ook de beef hofan schijnt lekker te zijn, maar die werd helaas niet geserveerd ten tijde van mijn bezoek.
